- Πακουριανός
- Επώνυμο Βυζαντινών αξιωματούχων. 1. Απάσιος. Βυζαντινός μάγιστρος (11ος αι.). Καταγόταν από την Ιβηρία και διετέλεσε πιθανότατα διοικητής Αντιοχείας. Για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, τού παραχωρήθηκαν μεγάλες εκτάσεις στη Μακεδονία. 2. Γρηγόριος. Βυζαντινός αξιωματούχος (11ος αι.). Ήταν αδελφός του Απάσιου Π. Μετά το θάνατο του πατέρα του, περιπλανήθηκε στη Γεωργία, την Αρμενία και τη Συρία και κατόπιν μπήκε στην υπηρεσία των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Υπηρέτησε ως δούκας της Θεοδοσιούπολης (Ερζερούμ) και αργότερα ως διοικητής των Σμολένων της Μακεδονίας. Συμμετείχε στις διάφορες αυλικές μηχανορραφίες για λογαριασμό των Κομνηνών. Στα χρόνια του Αλεξίου A», έγινε μέγας δομέστικος της Δύσης και πολέμησε στις εκστρατείες εναντίον των Νορμανδών και των Πετσενέγκων. Σκοτώθηκε στα στενά της Βελιάτοβας, πολεμώντας κατά των τελευταίων. Ο Π. ήταν ένας από τους σπουδαιότερους γαιοκτήμονες του 11ου αι., ο οποίος, εκτός από τα κτήματά του, που είχε στο θέμα των Αρμενιακών, ήταν ιδιοκτήτης μεγάλων περιοχών της Μακεδονίας. Αναφέρεται ως ιδρυτής του περίφημου μοναστηριού της Θεοτόκου της Πετριτζονίτισσας, κοντά στο σημερινό χωριό Μάτσκοβο της Βουλγαρίας.
Dictionary of Greek. 2013.